"Metodologia naukowych programów badawczych Imre Lakatosa" w: Spór o racjonalność naukową: od Poincarégo do Laudana. 303-340. Wyd. 2 popr. i rozsz. Toruń, Wyd. Nauk. UMK, 2013. Sady, Wojciech.

Między stacjonarnym a ewolucyjnym obrazem wszechświata. Studia Philosophiae Christianae, nr 2, 136-146, 1990. Sierotowicz, Tadeusz M.

O trzech sensach, w jakich metodologia Lakatosa jest metodologią normatywną. Colloquia Communia, nr 3-4, 33-56, 1987. Sady, Wojciech.

"Humanizacja" matematyki, czyli o nowych prądach w filozofii matematyki. Studia Filozoficzne, nr 8, 67-79, 1986. Murawski, Roman.

Zagadnienie quasi-empiryzmu matematyki. Studia Philosophiae Christianae, nr 2, 186-193, 1985. Lemańska, Anna.

Filozofia nauki po Popperze i Kuhnie. Studia Filozoficzne, nr 2, 163-172, 1984. Magala, Sławomir.

Liczę, więc jestem. [Rec. Lakatos. Imre. Proofs and Refutations. The Logic of Mathematical Discovery]. Znak, nr 311-312, 751-756, 1980. Heller, Michał.

Wzorzec racjonalności w ujęciu K. Poppera i I. Lakatosa. Roczniki Filozoficzne, 26(3), 99-109, 1978. Jonkisz, Adam.

Czy nowość faktu naukowego jest warunkiem koniecznym empirycznego poparcia teorii? Studia Filozoficzne, nr 4, 71-81, 1978. Szumilewicz, Irena.