Rozważania o różnorodności postaw wobec dzieł sztuki i zadowoleń, jakie one dają. Estetyka, I, 67-95, 1960.

# przyjemność # przeżycie estetyczne # odbiór / percepcja dzieła sztuki # postawa estetyczna # dzieło sztuki #
TREŚĆ. I. O postawach i zadowoleniach. 1. Postawy i ich rodzaje. 2. Nastawienie na przyszłość i teraźniejszość. 3. Cztery typy zadowoleń. 4. Postawa gnostyczna i związane z nią zadowolenia. 5. Postawa agnostyczna i związane z nią zadowolenia. 6. Nastawienie na przedmiot i zadowolenie z doskonałości, kunsztu i rzadkości. 7. Nastawienie na przedmiot i zadowolenie estetyczne w sensie ścisłym. 8. Postawy wobec sztuki. II. O postawach i zadowoleniach związanych z doznawaniem dzieł sztuki. 9. Postawa badawcza wobec dzieła sztuki. 10. Postawy wobec dzieł sztuki nazywane potocznie "postawą estetyczną". 11. Typy psychiczne odbiorców i typy dzieł sztuki. 12. Postawy względem układów interpretowanych asemantycznie. 13. Postawy względem układów interpretowanych przedmiotowo. 14. Dzieła sztuk przedstawiających i ich czworaka treść. 15. Zależność typu dzieła od typu psychicznego twórcy i jego założeń. 16. Trudność, niejasność, nowość dzieła sztuki. 17. Nastawienie na artyzm i rzadkość dzieła oraz pochodzące z tego nastawienia zadowolenia.

Styl i modus w sztukach plastycznych. Estetyka, II, 147-160, 1961.

# styl artystyczny # sztuka #

Pojęcie natury w teorii sztuki renesansu. Estetyka, III, 203-217, 1962.

# natura # renesans # historia estetyki # mimesis / naśladowanie #

Potęga piękna. O utopijnej idei L. B. Albertiego. Estetyka, IV, 127-137, 1963.

# ALBERTI, Leon Battista # piękno # filozofia renesansowa # historia estetyki #

Znaczenie historii sztuki jako nauki humanistycznej. Studia Estetyczne, nr 1, 17-39, 1964. Białostocki, Jan.

# historia sztuki # metodologia humanistyki #

Uwagi o elementach twórczych w pracy humanisty. Studia Filozoficzne, nr 1, 77-84, 1976. Białostocki, Jan.

# twórczość # humanistyka # metodologia humanistyki #
ABSTRAKT. Początkowo związane z działaniem boskim pojęcie twórczości zostało przeniesione w XIX w. na działalność artysty, w związku z ogólnym procesem sekularyzacji rzeczywistości. W wieku XX przypisano cechy twórcze wszelkiej ludzkiej działalności. Tezą niniejszego artykułu jest, że cechy znamienne dla artystycznego rozumienia twórczości (por. Tatarkiewicza "Dzieje sześciu pojęć") znaleźć można także w działalności przedstawicieli nauk humanistycznych. Istotną w nich rolę odgrywa wyobraźnia, tworząca owocne poznawczo nowe struktury z elementów ludzkiego artystycznego dorobku. W sensie materialnym takie struktury kształtuje muzeolog, budujący nowe całości - ekspozycje - z dawnych czy współczesnych dziel sztuki.

Władysław Tatarkiewicz jako historyk sztuki. Studia Filozoficzne, nr 4, 27-33, 1976.

# TATARKIEWICZ, Władysław # historia sztuki #