Integracyjna funkcja cybernetyki społecznej. Studia Filozoficzne, nr 9, 103-112, 1974.

# cybernetyka # nauki społeczne # integracja nauk #
TREŚĆ. W pracy autor przedstawia główne idee i metody matematyczno-cybernetycznego modelowania społeczeństwa i niektórych zjawisk społeczno-ekonomicznych. W rozważaniach swych nawiązuje do teorii układów samodzielnych, rozwijanej m.in. przez prof. M. Mazura. Wysuwa też pewne tezy ogólne odnośnie roli cybernetyki jako czynnika integracji nauk. Metody, jakie autor przedstawia w swej pracy, były przez niego stosowane praktycznie w zagadnieniach demograficznych, między innymi, przy opracowywaniu prognoz. Rozwinięcie idei autora można znaleźć m.in. w jego pracach, wymienionych w bibliografii.

Cybernetyczny model dyfuzji norm społecznych. Studia Filozoficzne, nr 4, 57-66, 1975.

# cybernetyka # norma społeczna # metodologia nauk społecznych #
ABSTRAKT. Przedmiotem pracy jest zastosowanie cybernetycznej teorii układów samodzielnych M. Mazura do opracowania cybernetycznego modelu dyfuzji norm społecznych. Na początku podany zostanie cybernetyczny model norm społecznych, traktowanych jako sprzężenia między bodźcami działającymi na układ, jakim jest społeczeństwo, a reakcjami (działaniami), które pod wpływem tych bodźców społeczeństwo podejmuje. W dalszym ciągu omówiona będzie socjologiczno-matematyczna teoria dyfuzji norm społecznych pod wpływem stałego źródła agitującego. Następnie podana zostanie opracowana przez M. Mazura teoria procesów rejestracji w korelatorze układu samodzielnego oraz wykazana analogia między równaniem opisującym procesy dyfuzji norm społecznych oraz równaniem opisującym procesy rejestracji w korelatorach układów samodzielnych. Na tej analogii oparto cybernetyczny model procesów dyfuzji społecznej. Omówimy tez problem granic wydajności procesów dyfuzji norm społecznych oraz konkretne przykłady zastosowania cybernetycznego modelu dyfuzji społecznej do interpretacji procesów społecznych. Na zakończenie podane zostaną pewne ogólne wnioski dotyczące znaczenia cybernetycznego modelu dyfuzji norm społecznych dla nauk społecznych.

Cybernetyczna metoda identyfikacji związków przyczynowych w procesach społecznych. Studia Filozoficzne, nr 2, 121-129, 1976. Kossecki, Józef.

# związek przyczynowo-skutkowy # proces społeczny # cybernetyka # metodologia nauk społecznych #
ABSTRAKT. Przedmiotem pracy są pewne ogólne metody identyfikacji związków przyczynowych w procesach społecznych, oparte na metodach cybernetyki społecznej. Na wstępie, na podstawie analizy ogólnych własności społeczeństwa jako układu samodzielnego, wprowadzony został podział przyczyn działań społecznych i związanych z tymi działaniami procesów społecznych na przyczyny energetyczne i przyczyny informacyjne. Przyczyny informacyjne podzielone zostały na bezpośrednie i pośrednie. Następnie wychodząc z ogólnych zależności między funkcjami natężenia działań społecznych, natężenia bodźców motywacyjnych i wychowawczych oraz funkcji częstotliwości występowania norm społecznych, wprowadzono wyrażenia opisujące zależności między zmianami tych funkcji; wyrażenia te stały się następnie podstawą identyfikacji informacyjnych przyczyn działań i procesów społecznych. Na zakończenie podane zostały pewne ogólne wnioski dotyczące zastosowania omówionej metody w różnych praktycznych przypadkach.

Cybernetyka a kultury narodowe. Studia Filozoficzne, nr 11, 25-37, 1978.

# cybernetyka # informacja, informowanie # społeczna rola sztuki # kultura narodowa #
ABSTRAKT. Praca poświęcona jest cybernetycznej analizie problemów sztuki narodowej. Wykorzystywane są w niej elementarne pojęcia jakościowej teorii informacji M. Mazura oraz pewne metody cybernetyki społecznej. W pierwszej części przeprowadzona jest analiza ewolucji, którą przeszła sztuka w ostatnich wiekach. Sztuka tradycyjna, która dominowała do końca XVIII w., bazowała na procesach trans informowania, sztuka XIX w. (głównie sztuka romantyczna) bazowała na pseudoinformowaniu, zaś nowoczesna sztuka bazuje na para informowaniu. Układy para informacji ukształtowane w poszczególnych społeczeństwach mogą być różne. Zależą one od systemu sterowania panującego w danym społeczeństwie. Druga część poświęcona jest krótkiej analizie najważniejszych systemów sterowania społecznego. Omówione jest również społeczne funkcjonowanie sztuki w ramach poszczególnych systemów. Przedstawiono też historyczne i współczesne przykłady ilustrujące omawiane zagadnienia. Z przeprowadzonej analizy wyprowadzono wnioski dotyczące funkcjonowania nowoczesnej sztuki, opartej na para informowaniu, jako sztuki narodowej. Końcowy wniosek brzmi następująco: nowoczesna sztuka, jeżeli ma rzeczywiście znajdować szeroki rezonans społeczny, musi się liczyć z układami parainformqacji funkcjonującymi w poszczególnych narodach i wskutek tego musi być coraz ściślej związana z życiem narodu.