Egzystencjalne ugruntowanie potrzeby myślenia: Kierkegaard, Nietzsche, Heidegger. Studia Filozoficzne, nr 4, 51-66, 1987.

# KIERKEGAARD, Søren # NIETZSCHE, Friedrich Wilhelm # HEIDEGGER, Martin # egzystencjalizm #
ABSTRAKT. Właściwym wątkiem tej pracy jest: człowiek wobec bytu samego. Problem ten został ukazany na przykładzie radykalnej krytyki metafizycznego racjonalizmu przeprowadzonej przez preegzystencjalnych myślicieli - Kierkegaarda i Nietzschego. Efekt tej krytyki to dewaluacja myślenia o bycie i zarazem odsłonięcie kryzysu zachodniego myślenia w ogóle. Heidegger natomiast, radykalizując jeszcze ten krytyczny wątek preegzystencjalizmu i inspirując się przedpojęciową myślą przedsokratyków oraz poezją Hölderlina, dąży do odzyskania ważności myślenia o bycie przez próbę "innego zapoczątkowania" zachodniego myślenia.

Fenomenologia słowa. Studia Filozoficzne, nr 5, 87-105, 1987.

# fenomenologia # słowo # SOKRATES # HEIDEGGER, Martin #
ABSTRAKT. Co łączy Sokratesa, współczesną (zwłaszcza niemiecką) poezję i Heideggera? Świadomość, że myśl nie dociera wprost do samego bytu, i w związku z tym - poszukiwanie w mowie bliskości z bytem. Słowo ma tę przewagę nad metafizycznym myśleniem, opartym na Platońskiej nauce o ideach, że zespala to, co jawne, z niejawnym. Słowo pokazuje nie wprost, lecz wskazując. Istotą jego pokazywania jest niedopowiedzenie. Jego fenomenologiczne funkcja polega na ustawicznie aktualizującej się sytuacji hermeneutycznej. Słowo pokazując nie przebrzmiewa w skostniała prawdę o czymś, lecz wprowadza dziejowych myślicieli w nieskończoną rozmowę, rozumianą jako dopowiedzenie tego, co w słowie wskazane.

Martina Heideggera istotne myślenie jako fenomenologia słowa. Studia Filozoficzne, nr 7, 59-69, 1987.

# HEIDEGGER, Martin # myślenie # słowo #
ABSTRAKT. Filozofia pyta przede wszystkim o sam byt. Ten jednak, według Heideggera, nigdy nie jest dany jawnie; jako nie-skryty zawsze jest natomiast za-dany do myślenia. Myślenie, począwszy od Platona, kieruje się ku temu, co jawne, nie może więc miarodajnie wywiązać się z tego właściwego zadania myślenia bytu. Heidegger odnajduje w mowie możliwość podjęcia dialektyki nie-skrywania się bytu; tej dialektyki, z której wycofało się metafizyczne myślenie. W mowie tkwi możliwość ewentualnego skierowania myślenia na właściwą drogę.

Natorp: "sytuacja graniczna" transcendentalizmu. Studia Filozoficzne, nr 1, 41-55, 1988. Kwiatkowski, Stanisław.

# NATORP, Paul # transcendentalizm # sytuacja graniczna #
ABSTRAKT. W artykule przedstawiona jest ewolucja transcendentalizmu Natorpa - od klasycznego neokantowskiego stanowiska ku pewnym wątkom egzystencjalnym. One to właśnie, wprowadzone dla realizacji jedności bytu i myślenia, odsłaniają jednocześnie "graniczną sytuację" transcendentalizmu.

"Sein und Zeit" i problem podmiotowości. Zarys problematyki. Colloquia Communia, nr 1-3(54-56), 212-217, 1991. Kwiatkowski, Stanisław.

# HEIDEGGER, Martin # podmiot #