Metoda strukturalna w badaniu człowieka "pierwotnego". [Rec. Lévi-Strauss, Claude. Myśl nieoswojona]. Studia Filozoficzne, nr 3, 274-280, 1970.

Znanieckiego opus magnum. [Rec. Znaniecki, Florian. Nauki o kulturze]. Studia Filozoficzne, nr 11-12, 241-246, 1972.

Istota kultury. [Rec. Kroeber, A. L. Istota kultury]. Studia Filozoficzne, nr 8, 167-172, 1974. Nowicka, Ewa.

Koncepcja Afryki w ideologii Marcusa Garveya. Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej, t. 23, 121-142, 1977. Nowicka, Ewa.

# GARVEY, Marcus Mosiah # rasa, rasizm # Afryka # ideologia #
TREŚĆ. (A) Postać i dzieło Garveya. (B) "Rasa" w garweizmie. (C) Afryka: źródło jedności czarnej rasy. (D) Historia i losy Afryki. (E) Separacja ras a idea afrykańskiego imperium. (F) Afryka jako ojczyzna murzynów świata. (G) Afryka w działalności Graveya.

Postulat non violence jako program moralności potocznej. Studia Filozoficzne, nr 7, 141-152, 1985.

# moralność # nakaz moralny, religijny itd. # non-violence / ahimsa #
ABSTRAKT. Głoszenie i wcielanie w życie postulatu niestosowania przemocy jest zjawiskiem zasługującym na wnikliwą uwagę. W powszechnej świadomości postawa non violence kojarzy się przede wszystkim z doskonałością moralną. Zasadniczym ograniczeniem wpływu tej idei jest jej interpretacja rozbieżna z wymogami moralności potocznej, której cechą charakterystyczną jest unikanie skrajności. W artykule staram się wykazać, że postulaty non violence mogą być traktowane jako program moralności potocznej po odrzuceniu tych programów, które z jednej strony traktują postulat niestosowania przemocy jako kategoryczny nakaz moralny (absolutyzm moralny L. Tołstoja), z drugiej zaś - w sposób wyłącznie instrumentalny (propozycję M. Lernera).