Główne zagadnienie filozofii a problem upływu czasu w filozofii Hegla. Studia Filozoficzne, nr 4, 99-103, 1974.

# HEGEL, Georg Wilhelm Friedrich # czas # Absolut #
TREŚĆ. 1. Czasowe i poznawcze aspekty Absolutu. 2. Główny problem filozofii pokantowskiej w dziedzinie autentycznego istnienia w czasie. 3. Teza zapośredniczenia jako próba rozwiązania głównego problemu filozofii pokantowskiej.

Althussera czytanie "Kapitału". [Rec. Althusser, Louis i Balibar, E. Czytanie "Kapitału"]. Studia Filozoficzne, nr 8-9, 172-176, 1977.

Rola procesu pracy w ontycznym zróżnicowaniu istnienia. Studia Filozoficzne, nr 4, 71-82, 1979. Stolarczyk, Zofia.

# praca # marksizm # istnienie # praktyka #

Zagadnienie granicy w filozofii Hegla jako główny problem osobowości. Studia Filozoficzne, nr 10, 71-81, 1984.

# HEGEL, Georg Wilhelm Friedrich # antropologia filozoficzna # osobowość # prawa przyrody a prawa moralne #
ABSTRAKT. Pojęcie granicy w filozofii Hegla interpretuję jako zagadnienie dotyczące głębokości zmian w strukturze osobowej gatunku. Przyjmuję, że zmienność tego rodzaju modelowana jest w Heglowskiej teorii rozwoju absolutu, która może być odczytana jako teoria rozwoju (zmiany) uniwersalnych relacji ciała i świadomości. W ujęciu Hegla, zmienność tych relacji stanowi zarazem gwarancję tożsamości osobowej gatunku. Ukazuje ona bowiem zmianę relacji typu kosmologicznego w relacje typu aksjologicznego oraz ich hierarchiczne współistnienie. Polega ono na podporządkowaniu zmian w dziedzinie relacji typu kosmologicznego zmienności w dziedzinie relacji typu aksjologicznego.

W kręgu ontologii bytu społecznego Lukácsa. Colloquia Communia, 3-4(32-33), 245-257, 1987. Stolarczyk, Elżbieta Zofia.

# LUKÁCS, G. # byt społeczny # praca #
TREŚĆ. 1. Zagadnienie pracy a problem duszy i ciała. 2. Praca jako ontologiczne źródło władzy ja w bycie osobowym. 3. Ewolucja decyzji a zagadnienie zdolności przystosowawczych człowieka. 4. Powinność jako forma rozwoju zdolności przystosowawczych do własnego rozwoju.