"Koncepcja człowieka u Blaise Pascala" w: Szkice filozoficzne: Romanowi Ingardenowi w darze. Żarnecka, Zofia (red.), 365-377. Kraków, PWN, 1964.

# PASCAL, Blaise # filozofia człowieka # natura ludzka #

[Rec. Suchodolski, Bogdan. Narodziny nowożytnej filozofii człowieka]. Ruch Filozoficzny, XXIII (3-4), 191-197, 1965.

z: Kasprzyk, Leszek. Zarys filozofii (dla studentów Wyższych Szkół Ekonomicznych). Kraków, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, 1966; wyd. 2 1970.

# filozofia - podręczniki i antologie #
TREŚĆ. (A) Przemowa (B) Uwagi wstępne.(C) Część I. Zagadnienia metodologiczne. II Metody wnioskowania. III. Metoda dialektyczna. IV. Determinizm. V. Ilość i jakość. VI. Problem sprzeczności. (D) Część II.. Zagadnienia ontologiczno-poznawcze. VII. Ogólna charakterystyka ontologii i epistemologii. VIII. Monizm idealistyczny. IX. Dualizm i pluralizm. X. Realizm umiarkowany. XI. Materializm przedmarksistowski. XII. Materializm dialektyczny - koncepcja poznania. XIII. Marksistowska teoria prawdy. XIV. Materializm dialektyczny - koncepcja bytu. (E) Część II.I. Zagadnienia antropologiczne i społeczne. XV. Problem jednostki ludzkiej. XVI. Problematyka moralna. XVII. Filozofia społeczna. (F) Bibliografia.

Struktura człowieka w ujęciu Maxa Schelera. Studia Filozoficzne, nr 6, 45-62, 1971.

# SCHELER, Max # antropologia filozoficzna # problem psychofizyczny # osoba #
TREŚĆ. (A) System cielesny i psychiczny. (B) Problem psychofizyczny. (C) System noetyczny.

[Rec. Rutishauser, Bruno. Max Schelers Phänomenologie des Fühlens. Eine kritische Untersuchung seiner Analyse von Scham und Schamgefühl]. Ruch Filozoficzny, XXX (3-4), 284-287, 1972.

Idea systemu względnie izolowanego w antropologii filozoficznej. Studia Filozoficzne, nr 1, 57-69, 1976.

# antropologia filozoficzna # system # INGARDEN, Roman #
ABSTRAKT. Ingardenowska idea systemu względnie izolowanego stanowi propozycję teoretyczną, wyznaczającą dociekaniom antropologicznym określony kierunek. Z uwagi na swoją zawartość idea ta domaga się przede wszystkim potraktowania człowieka jako całości systemowej, zbudowanej z elementów, między którymi zachodzą rozmaite zależności. Takie ujęcie bytu ludzkiego wprowadza specyficzne ograniczenia, które rzutowałyby na zagadnienia jego struktury, jedności, dynamiki, związków z otoczeniem. Wyróżnienie w człowieku ciała, duszy oraz "ja" ze strumieniem przeżyć, jako podsystemów, nie jest wolne od trudności, a ponadto zakłada pewną "materialną" istotę bytu ludzkiego. Ograniczenia i założenia, jakie pociąga za sobą idea systemu względnie izolowanego, nakazują szczególną ostrożność przy ewentualnym wykorzystaniu jej w filozoficznych rozważaniach nad człowiekiem.

F. J. J. Buytendijk. Ruch Filozoficzny, XXXV (3-4), 161-163, 1977.

# antropologia #

Uwagi Romana Ingardena o poznawaniu drugiego człowieka. Studia Filozoficzne, nr 12, 13-19, 1980.

# INGARDEN, Roman # Inny # wczucie # poznanie bezpośrednie #

Izydora Dąmbska (1904-1983). Studia Filozoficzne, nr 11-12, I-IV, 1983.

# filozofii polska #

Aksjologiczne wątki w twórczości naukowej Izydory Dąmbskiej. Ruch Filozoficzny, nr 4, 323-328, 1984. Węgrzecki, Adam.

# DĄMBSKA, Izydora # aksjologia #

Antropologiczne aspekty spotkania. Studia Filozoficzne, nr 1, 119-123, 1989.

# spotkanie # antropologia filozoficzna #

Czasoprzestrzeń spotkania. Studia Filozoficzne, nr 2-3, 151-158, 1990. Węgrzecki, Adam.

# spotkanie # czasoprzestrzeń # fenomen #
ABSTRAKT. Spotkanie jako fenomen swoiście ludzki rozgrywa się we własnej, fenomenalnej czasoprzestrzeni. W przeciwieństwie do czasoprzestrzeni fizykalnej, czasoprzestrzeń fenomenalna ma charakter jakościowy, o którym decydują treści spotkania. Zarówno więc przestrzeń fenomenalna, jak i czas fenomenalny kształtują się i podlegają rozmaitym modyfikacjom w zależności od tego, co dzieje się w spotkaniu, jaki poziom osiąga wzajemność jego uczestników oraz w jakiej mierze stają się oni dla siebie partnerami.

PRZEKŁAD. Disse, Jörg. Metafizyka od Platona do Hegla. Węgrzecki, Adam i Kusak, Leszek (tłum.). Kraków, Wyd. WAM, 2005.