W sprawie wewnętrznej sprzeczności implikacyjnej koncepcji korespondencji. [Polemika z: Nowak, Izabella]. Studia Filozoficzne, nr 8, 135-138, 1975.

# relacja korespondencji # metodologia nauki #

O dyskusji w Polsce wokół problemu korespondencji w nauce. Studia Filozoficzne, nr 12, 65-77, 1976.

# filozofia polska # korespondencja # metodologia nauki #

[Rec. Princip protiworieczija w sowriemiennoj naukie. Abdildin, Ż. M. (red.). Rol principa konkrietnosti w sowriemiennoj naukie. Abdildin, Ż. M. (red.)]. Ruch Filozoficzny, XXXV (3-4), 181-184, 1977.

[Rec. Mieszczeriakow, W. I. Sootwiestwije kak otnoszenije i princip]. Ruch Filozoficzny, XXXV (3-4), 184-190, 1977.

O jedności świata, istotności czynników i analogonach. [Polemika z: Majewski, Zbigniew. Jedność świata. Nowak, Izabela, Patryas, Wojciech i Szaban, Wojciech. O pewnym pojęciu istotności. Zielińska, Renata. Analogony teorii idealizacyjnej w naukach matematycznych]. Studia Filozoficzne, nr 11, 79-85, 1978.

# metodologia nauki # jedność świata # istotność # idealizacja #
ABSTRAKT. Zdarzało mi się już nie raz, iż dawałem wyraz poglądowi o zbyt częstym pojawianiu się w ostatnim czasie w polskiej literaturze metodologicznej, obok wielu wartościowych, inspirujących i poprawnych formalnie prób łączenia języka logiki klasycznej i matematycznej teorii mnogości z refleksją filozoficzną, prac nie spełniających ani wymogów poprawności formalnej (pomimo przytłoczenia formalizmem), ani nie zadowalających pod względem wartości filozoficznej. Niniejsza praca, stanowiąca kolejną ilustrację tego niepokojącego zjawiska, zawiera krytyczne ustosunkowanie się do wybranych trzech artykułów, jakie w ostatnim okresie pojawiły się w literaturze metodologicznej w kraju, przy czym motywacja do jej napisania znacznie wykracza poza chęć korekty czysto formalnej tych tekstów.

Psycholog jako epistemolog. [Rec. Piaget, Jean. Psychologia i epistemologia]. Studia Filozoficzne, nr 7, 167-170, 1979.

z: Masłowski, Andrzej. Informacja o działalności toruńskiego środowiska filozoficznego w latach 1945-1978. Studia Filozoficzne, nr 8, 207-212, 1979.

# filozofia polska #

Obraz nauki we współczesnym racjonalizmie. Studia Filozoficzne, nr 9, 117-126, 1979.

# GONSETH, Ferdinand # filozofia nauki # rozwój nauki # racjonalizm #
TREŚĆ. (A) Wstęp. 1. Teoria filozofii a nauka. 2. Rewizja w nauce. 3. Komentarz.

O nowym racjonalizmie. [Rec. Michaj, N. G. Naucznoje poznanije mira i neoracjonalizm]. Studia Filozoficzne, nr 11, 162-165, 1979.

Racjonalizm F. Gonsetha. (Zarys horyzontu). Studia Filozoficzne, nr 5-6, 310-315, 1983.

# racjonalizm # GONSETH, Ferdinand #
ABSTRAKT. Epistemologiczne stanowisko Gonsetha polega na zanegowaniu trzech kierunków myślenia w tradycyjnej strategii filozoficznej: (1) fundamentalizmu, według którego jedynie wartościowa jest wiedza pewna i ostateczna, wiedza, która potrafi wskazać niepodważalny fundament jej poznania; (2) atomizmu, według którego istnieje pierwotny poziom danych elementarnych poznania, a dane te stanowią elementy samodzielne i niezależne od siebie; (3) immediatyzmu, według którego istnieje możliwość osiągnięcia bezpośredniego kontaktu poznawczego z badaną dziedziną przedmiotową.

Przypadek Federigo Enriquesa. (U źródeł strategii genetycznej w epistemologii). Studia Filozoficzne, nr 7, 27-44, 1987. Witkowski, Lech.

# epistemologia # ENRIQUES, Federigo # racjonalizm krytyczny #
TREŚĆ. 1. Bachelard - Enriques. 2. Gonseth - Enriques. 3. Piaget - Enriques. 4. Problem historyzmu u Enriquesa. 5. Idea racjonalizmu krytycznego u Enriquesa. 6. O znaczeniu przypadku Enriquesa. 7. Zamiast zakończenia.

Habermas i jego krytycy. (Na marginesie "Wstępu" Jarosława Rainki do "Teorii i praktyki"). Studia Filozoficzne, nr 11, 181-197, 1987. Witkowski, Lech.

# HABERMAS, Jürgen #